เปิดอ่านเฟสบุ๊คมีความคิดเห็นหนึ่งโผล่ขึ้นมาประมาณว่าทุกคนสนใจข่าวอีเปรี้ยวจนติดตามกันแบบไม่หลับไม่นอน
แล้วชีวิตเราจะได้อะไรขึ้นมาบ้าง
ความรู้สึกแรกที่ได้อ่านประโยชน์นี้ก็คือเหมือนกับนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วมีคนมาเตะที่กกหูตกลงไปจากเก้าอี้ยังไงยังงั้น
ซึ่งผมก็ต้องขอขอบคุณโพสนี้มากที่ดึงสติรวมถึงคนไทยคนอื่นๆกลับมาได้บ้างไม่มาก็น้อย giving forward
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ตอนแรกไม่ได้สนใจกับข่าวนี้เลยแม่แต่น้อย
แต่เมื่อเรื่องราวต่างๆเริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ ก็เผลอไปติดตามทุกการเคลือนไหวเลย
ซึ่งหากว่าเป็นจริงอย่างผู้ต้องหาบอกนั้นก็คือตอนแรกไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่าแค่จะเอาตัวไปตีสั่งสอนเท่านั้นเอง
แต่ว่าผู้ตายเกิดท้าทายขึ้นมาว่า ฆ่าให้ตายนะถ้าฆ่าไม่ตาย มึงจะต้องตาย ทำให้เปรี้ยมลงมือบีบคอจนตาย
มันก็ได้ขอคิดจากตรงนี้นิดหนึ่งตรงที่ว่าบางทีความโกรธมันก็นำพาเราไปไกลกว่าที่เรานั้นได้คิดไว้ซึ่งผมก็เอาเรื่องนี้มาสอนเด็กๆว่าอย่าพยายามให้ตัวเองต้องเข้าไปอยู่ในสถานะการณ์แบบนั้นตั้งแต่แรก
เพราะเมื่อเราเข้าไปแล้วเราอาจจะทำอีกอย่างที่เราคิดว่าเราจะทำไม่ได้หรือว่าไม่กล้าทำก็ได้
ก็อย่างกรณีของเปรี้ยวตอนแรกกะอุ้มไปตีสังสอนแต่ก็ไม่ได้คิดไว้ว่าจะโดนว่าเมื่อเจอหน้ากัน
จึงทำให้เกิดเป็นข่าวดังในที่สุด
เรื่องราวมันสับซ้อนทำให้เป็นทีสนใจของสังคมว่าเรื่องนี้จะจบลงยังไง
ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในคนที่เกิดความรู้สึกสงสัย และตามติดข่าวตลอด
ว่าหลบไปอยู่ที่ไหน โดนจับได้หรือยัง ส่งตัวมาให้ตำรวจที่ขอนแก่นหรือยัง
โดยที่ลืมคิดไปว่าบางครั้งเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องสงสัยหรือว่าสนใจขนาดนั้นก็ได้เพราะว่ามันก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับเราเลยพาลแต่จะทำให้เรานั้นเครียดไปด้วย giving forward
สู้เราเอาเวลามาพัฒนาตัวเองเพื่อให้ได้มีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้จะดีกว่า
เราควรที่จะสนใจคนที่ประสบกับความสำเร็จในชีวิตให้มากว่าเขาทำยังไหงเขาถึงสามารถขึ้นไปถึงจุดนั้นได้ดีกว่าเอาเวลาไปเสียกับการติดตามเรื่องของคนที่ทำร้ายคนอื่นและทำให้คนอื่นเดือนร้อนจะดีกว่า
อีกเรื่องที่มีส่วนให้ข่าวนี้ออกแทบทุกช่องทางนั้นก็เพราะว่าสื่อเมื่อเห็นมีคนสนใจมากก็เล่นข่าวนี้แบบกัดไม่ปล่อยกันเลยทีเดียว
จากบางครั้งเราก็ไม่ได้สรใจอะไรมาก สื่อก็นำเสนอจนเราอยากรู้อยากเห็นตามไปด้วยเลย
ดังนั้นมันก็เกิดจากสองฝั่งนั้นก็คือทั้งฝั่งสื่อและฝั่งผู้รับสื่อด้วยเช่นกัน
#S7Content
